SIMBOLIKA SEDEFA I BISERA U CRKVENOJ UMETNOSTI

Filigran Pokimica, Panagija Nj.P.Gosp.G. Jovana, Episkopa šumadijskog

„Dvanaest vrata Nebeskog Jerusalima, prema Jovanu Bogoslovu, „bila su svaka od po jednog bisera“ (Otkrivenje 21.21). Moguće je da motiv školjke na vencima Carskih Dveri u velikoj meri ukazuje na njihovu simboličku vezu sa bisernim vratima Nebeskog Grada. Stoga je sedef simbol Bogorodice, Ovaploćenja, svetosti i Carstva Nebeskog.

Sa ovakvim značenjem, u crkvenoj umetnosti se koristi za izradu krstića i ikonica kao i za velike rezbarene ikone i prestone krstova. Od XVII veka do današnjih dana, tradicionalno mesto izrade relikvija od sedefa je Sveta Zemlja.

Sedef se ne koristi samo kao materijal za rezbarenje, već i kao dekoracija u malim fragmentima. U ovom slučaju njegovo simboličko značenje je isto kao i sitnih bisera koji se ređaju u nizovima na okovima ikona i Jevanđelja, krstovima, panagijama i zlatovezu. Ovi nizovi bisera ne predstavljaju samoga Hrista niti Carstvo Nebesko, kao što je slučaj sa jednim krupnim biserom, več reč Božju, Jevanđeosku Istinu... Četiri bisera koji se često sreću na četiri kraka naprsnih krstova, predstavljaju četiri Jevanđelja...“

Izvor: http://www.pokimica.com/lang_lat/tekst1_05_lat.htm

Priredila: Nadica Janić