SIMBOLIKA ZVEZDA

Ogrlica "Zvezde" (masa za modelovanje, akril, cvet, koža)
Autor: Nadica Janić

Zvezda označava prisustvo božanstva i najviše dostignuće. Simbol je prevlasti, večnosti i neumirujućeg. Predstavlja anđeoskog glasnika Božjeg. Kao sjaj u tami, simbol je nade. Nebeske carice su često okružene zvezdama. Zvezda polarnica obeležava stožernu tačku na nebu, pa simbolizuje nebeske vratnice.

Četvorokraka zvezda je anikonični oblik Šamaša, kao boga sunca, ljubavi i pravde.

Petokraka zvezda je simbol ljudskog mikrokosmosa. Okrenuta naviše je simbol stremljenja, svetlosti, duhovnog i obrazovanja; okrenuta naniže, označava zlo, veštičluk i crnu magiju.

Pentagram – zvezda sa pet krakova u krugu, predstavlja Duh i četiri elementa: Vatra, Voda, Vazduh, Zemlja. Sa licem spolja, simbolizuje ljudske duhovne aspiracije. Okrenut naopako, postaje simbol negativnosti, crne magije i satanizma.

Masonska plamena zvezda je proizašla iz pitagorejskog pentagrama. Simbolizuje preporođenog čoveka koji zrači poput svetla u tami profanog sveta. Na ploči Kalfe usred plamene zvezde je glovo G, ekvivalent ioda, božanskog Principa u inicijantovom srcu.

Šestokraka zvezda (Solomonov pečat, Davidova zvezda) prikazuje stvaranje sveta. Kombinacija je dva trougla - muškog i ženskog kao vatre i vode. Simbolizuje jedinstvo duha i materije, aktivnog i pasivnog principa, ritam njihove dinamike, zakon evolucije i involucije.

Sedmokraka zvezda slična je simbolizmu broja sedam. Sjedinjujući kvadrat i trougao predstavlja svemirsku liru, muziku sfera, sklad sveta, sedmobojnu dugu, sedam planetarnih zona.

Osmokraka zvezda u krugu je anikonični oblik Gule, Šamašove supruge.

U astečkoj tradiciji zvezda Zornjača predstavlja uzlaznu, duhovnu, mušku moć Sunca, a Večernjača silaznu, žensku moć Meseca.

U egipatskoj tradiciji Izida, kao nebeska carica, nosi krunu od zvezda. Faraon je posle smrti poistovećivan sa zvezdom Polarnicom.

U grčko-rimskoj tradiciji zvezde su kapi Uranove krvi. Venera je i zvezda Zornjača i Večernjača. Planetni bogovi su često prikazani sa zvezdom na čelu ili iznad glave.

U hrišćanskoj tradiciji zvezda je simbol Hristovog rođenja, božanskog vođenja i naklonosti. Devica Marija, kao nebeska carica, nosi krunu od zvezda.

U islamskoj tradiciji zvezda je simbol božanstvenosti i prevlasti. Prikazuje se u kombinaciji sa polumesecom.

U kineskoj tradiciji, kada je sa Suncem i Mesecom, predstavlja vladarsku duhovnu mudrost.

U maorskoj tradiciji zvezda je vodič na putu ka pobedi dobra i zla.

U mitraičkoj tradiciji zvezde su Mitrine svevideće oči.

U okeanijskoj tradiciji zvezde su deca majke Sunca i oca Meseca.

U sumersko-semitskoj tradiciji Ištar je Zornjača i Večernjača. Astarta i Ištar se često prikazuju sa krunama od zvezda.

U Starom zavetu i judaizmu zvezde se pokoravaju volji Božjoj i najavljuju je. Nad svakom bdi po jedan anđeo. Opisujući sudbinu ljudi nakon uskrsnuća, Danijel simbolom zvezde označava večni život pravednika.

Prorok Apokalipse, govoreći o sedam zvezda koje Hrist drži u ruci, nesumnjivo misli na sedam planeta, na sedam Crkava.

I proročanstvo iz Brojeva, uticalo je na mesijansku simboliku, pa se zvezda često smatrala slikom ili imenom očekivanog Mesije.

Tesno povezana s nebom, zvezda evocira i tajne sna i noći. Da bi zablistao vlastitim sjajem, čovek se mora postaviti u velike kosmičke ritmove i s njima se uskladiti.

Arkana "Zvezde s florom i vodama", dva vrča iz kojih se proliva voda i zvezde sa po sedam ili osam krakova, simbolizuje stvaranje, ne dovršeno i savršeno, nego ono koje je na putu da se ostvari; pokazuje gibanje uobličenja sveta ili samog sebe, povratak vodenim i svetlosnim izvorima, središtima zemaljskih i nebeskih energija.


Priredila: Nadica Janić

Literatura:

1. Aleksandar Milinković – Mali leksikon okultizma
„Plato“, Beograd, 2000.

2. Mario Lampić – Mali rečnik tradicionalnih simbola
„Libretto“, Beograd, 2000.

3. J. Chevalier, A. Gheerbrant – Riječnik simbola
„Romanov“, Banja Luka, 2003.